Liceum Ogólnokształcące

LO im. KEN

Konsekwencją reformy systemu szkolnictwa, z lat sześćdziesiątych jest reforma systemu nauczania w liceum. W roku szkolnym 1967/68 pojawia się pierwsza klasa nowego czteroletniego liceum. Odtąd klasy będą numerowane od I do IV, a nie jak dotychczas od VIII do XI. W szkole funkcjonowały tylko klasy matematyczno -fizyczne, humanistyczne i tzw. ogólne. Dopiero w 1973 r. pojawiają się klasy o profilu biologiczno-chemicznym.

Po dziewięciu latach dyrektorowania,w czerwcu 1972 r. na emeryturę przechodzi dyrektor Tomasz Sajdłowski. Nowym dyrektorem szkoły zostaje Tadeusz Gumiela a jego zastępcą nadal była Joanna Wańczyk.

W dniu 13 października 1973 r. w dwusetną rocznicę powstania KEN, miało miejsce uroczyste nadanie imienia szkole i odsłonięcie tablicy z imieniem patrona. Planowano nadać wówczas sztandar szkole, ale udało się to dopiero w 1978 r. w związku z pierwszym obchodzonym na większą skalę jubileuszem 40 -lecia istnienia.

W 1975 r. pierwszy raz w historii szkoły dyrektorem zostaje kobieta. W tych też latach zacznie powstawać kronika szkoły, której autorką była nauczycielka Irena Sapińska.

W okres lat osiemdziesiątych szkoła wkracza z ustabilizowaną pozycją wśród szkół stalowowolskich. Od września 1980 roku pracę w szkole w charakterze wicedyrektora obejmuje Stanisław Ordon. Funkcję tą pełni nieprzerwanie do dnia dzisiejszego, będąc osobą najdłużej piastującą funkcję kierowniczą w szkole, w całej jej dotychczasowej historii. Po niezwykłych wydarzeniach sierpnia 1980 r. i powstaniu Solidarności, organizacja związkowa powstaje również w szkole, skupiając prawie wszystkich nauczycieli. Delegatem na I słynny zjazd, w gdańskiej hali Oliwii, NSZZ Solidarność został wybrany przez struktury regionalne związku H. Linek, długoletni nauczyciel matematyki. Od 01.09. 1981 r. powstaje Zespół Szkół Ogólnokształcących z połączenia Liceum Ogólnokształcącego dla Młodzieży z Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych (popularna wieczorówka). Oznaczało to, że obydwie szkoły funkcjonowały od tej pory pod wspólną dyrekcją. Po ogłoszeniu stanu wojennego zajęcia szkolne zostały zawieszone. Młodzież powróciła do nauki dopiero 04.01. 1982 r. Szkoły podobnie jak inne instytucje życia społecznego otrzymały swoich wojskowych komisarzy. O ówczesnych nastrojach zarówno nauczycieli jak i uczniów niech świadczy frekwencja w pochodzie w 1982 r., w którym jak wspominają naoczni świadkowie, wzięła udział bardzo mała grupa młodzieży oraz tylko część grona pedagogicznego. Taka forma spontanicznej niesubordynacji nie zjednywała sympatii szkole u ówczesnych władz.

01.09. 1985 następuje zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Nowym dyrektorem szkoły został St. Turek. Wkrótce na emeryturę odchodzi wielu zasłużonych nauczycieli: Wł. Suramacz, M. Baran, H. Linek, K. Kud, J. Ciszkiewicz, W. Maziak. Niektórzy z nich pracować będą nadal, ale w niepełnym wymiarze godzin.

10. X. 1988 r. odbywają się uroczystości jubileuszowe pięćdziesięciolecia istnienia szkoły. Zgromadziły one liczne grono absolwentów szkoły. W rok po jubileuszu w Polsce dochodzi do zmian ustrojowych. W szkole na nowo powstaje organizacja związkowa, w 1990 powraca nauka religii. Po raz pierwszy stanowisko dyrektora miał wyłonić konkurs. W jego wyniku w 06.1990 r. nowym -starym dyrektorem został St. Turek.

W 1990 r. absolwent szkoły, jeden z najbardziej znanych ludzi w świecie polskiego biznesu, Zbigniew Niemczycki funduje pierwszą w szkole w pełni wyposażoną pracownię komputerową. Wyniki nauczania coraz bardziej się poprawiają. Zdecydowanie spada ilość osób nie promowanych do klas wyższych. Od końca lat dziewięćdziesiątych do dzisiaj zdawalność na studia utrzymuje się na poziomie ok. 90 %. W roku 1998 szkoła pojawia się w pierwszej edycji ogólnopolskiego rankingu szkół, które odnoszą sukcesy w olimpiadach przedmiotowych (do dnia dzisiejszego ponad 165 uczniów było finalistami olimpiad na szczeblu centralnym). Jesteśmy jedyną szkołą w mieście, która od pierwszej edycji rankingu jest w nim nieprzerwanie notowania i to na wysokich miejscach w województwie (dwukrotnie 3 miejsce) i na równie wysokich pozycjach w kraju. Lata dziewięćdziesiąte przynoszą wiele nowych inicjatyw, m.in. organizację warsztatów matematycznych z udziałem pracowników naukowych UW czy trwające nieprzerwanie od 1996 r. wyprawy wakacyjne młodzieży w ramach szkolnego koła PTG. Wtedy też zainicjowano wymiany międzynarodowe z innymi krajami. Do dzisiaj współpracujemy ze szkołami we Francji, Anglii, Estonii, dwoma szkołami w Niemczech i amerykańską fundacją WorldTeach.

Od 1999 r., po reformie systemu oświaty i reformie administracyjnej szkoła podlega w zakresie nadzoru pedagogicznego, Podkarpackiemu Kuratorowi Oświaty, zaś w zakresie organizacyjnym i finansowym Starostwu Powiatowemu. Wraz z założeniami reformy liceum miało stać się szkoła trzyletnią. Jedną z najważniejszych zmian, miała być zmiana formuły egzaminu maturalnego. Uzyskał on teraz status egzaminu zewnętrznego, zdawanego przez wszystkich uczniów w kraju w tej samej formie a przede wszystkim poprawianego przez niezależnych egzaminatorów. Zanim jednak powstało nowe trzyletnie liceum, zaszły w szkole niespodziewane wcześniej zmiany.

W 2001 r. rozpisano konkurs na stanowisko dyrektora szkoły. Po nie dopuszczeniu ze względów proceduralnych dotychczasowego dyrektora. Nauczyciele liceum, próbowali doprowadzić do rozpisania nowego konkursu. Gdy to się nie powiodło, rada pedagogiczna wysunęła czterech swoich kandydatów do tej funkcji. Ostatecznie Zarząd Powiatu, powierzył stanowisko dyrektora szkoły piszącemu te słowa.
Po przełomie 1989 r. dała się zauważyć duża aktywność i zaangażowanie społeczne a nawet i polityczne nauczycieli szkoły. Przejawiało się to głównie w ich działalności samorządowej. Wydarzeniem jednak jak dotąd bez precedensu, w historii liceum okazało się uzyskanie w 2007 r. mandatu poselskiego, przez Renatę Butryn, długoletnią nauczycielkę j. polskiego.